Memorial Day

Vandaag is het Memorial Day, de dag waarop men in Israel de dode militairen herdenken. De dag begint al de avond ervoor. Om 8 uur in de avond is er twee minuten stilte. Iedereen op straat staat stil en gaat bijv. Naast de auto staan. Ik ben naar buiten gegaan, in de eetzaal van het hotel besteedde men er geen aandacht aan.

Vanmorgen op het instituut was er om 11 uur weer twee minuten stilte, deze wordt aangekondigd door een sirene. De studenten hadden zelf een groot aandeel in de ceremonie. Ze lazen wat voor, zongen en dansten. Het is indrukwekkend om te zien, dat kinderen met zo'n grote beperking hier toe in staat zijn. Feuerstein vindt dit soort zaken, die met cultuur, vieringen en herdenkingen te maken hebben heel belangrijk voor de studenten.

De Kaddish (gebed voor de doden) werd gebeden en stukken uit de Bijbel gelezen. Liederen over hoop en vrede werden gezongen, tenslotte het volkslied.

Aan het eind van de bijeenkomst heeft Feuerstein zelf een toespraak gehouden en alle kinderen waren stil en luisterden aandachtig en beantwoordden zijn vragen.

Heel bijzonder om dit mee te maken.

Tijdens de lunch hebben wij ons afgevraagd wat voor invloed zo'n herdenking heeft. Houdt het niet de haat in stand? Ik blijf een dubbel gevoel hierover houden in Israel.

Vandaag hebben we weer veel geleerd over de theorie en deze keer ook een groot deel van de zoon Raffi.

Leren komt voor denken.
Leren komt vanuit leren.

Er is alleen mediation nodig, zonder mediation geen leren.